سکوتی غرق دنیایم شد
به زیبایی پرواز
نظم دنیایم شد
در پشت خالی هر نفس
تنهایی مشبکم، پنداری شد
که نشئه ی خاک بر فسردگی فائق خواهد شد؟
سکوتی غرق دنیایم شد
به زیبایی پرواز
نظم دنیایم شد
در پشت خالی هر نفس
تنهایی مشبکم، پنداری شد
که نشئه ی خاک بر فسردگی فائق خواهد شد؟